انسان مسافرست و شش منزل طى مى کند سه منزل پیموده است و سه منزل در پیش دارد. آن سه که پیموده است : نخستین آن ، از نیستى به صلب پدر رسیدنست و به ترایب مادر آمدن که خداى تعالى فرماید: (یخرج من بین الصّلب و الترائب ) و دومین آن ، رحم مادر است که پروردگار گوید: (هو الذى یصوّرکم فى الارحام کیف یشاء) و سومین ، از رحم به فضاى دنیا آمدن که خدا گوید: (و حمله و فصاله ثلثون شهرا)
و آن سه منزل که در پیش دارد: نخستین آن گور است . که پیامبر(ص ) فرمود: (القبر اول منزل من منازل الاخرة ؛ و آخر منزل من منازل الدنیا) و دومین ، عرصه رستاخیزیست که خداى تعالى گفت : (و عرضوا على ربک صفا) و سومین : بهشت ، یا دوزخ ، که پرودگار گفت : (فریق فى الجنة و فریق فى السّعیر).
و ما، اینک : چهارمین مرحله را مى پیماییم و دوران پیمودن آن ، روزگار عمر ماست و روزگار ما فرسنگ هاى آن و ساعت هاى ما آرزوهایمان است و نفس ها که مى کشیم و گام ها که برمى داریم .
بسا افراد که فرسنگ ها در پیش دارند! و بسا که آرزوها دارند! و چه بسیار که گامى چند بیش براى آنان نمانده است . به خدا پناه مى بریم ! از مرگى که براى آن ، زاد راهى نساخته ایم .
شعر فارسى 
از ناشناس :
شاها! دل آگاه ، گدایان دارند
سر رشته عشق ، بینوایان دارند
گنجى که زمین و آسمان طالب اوست
گر درنگرى ، برهنه پایان دارند
رقم کن پانزده در پانزده ، سبع المثانى را
به تثلیث قمر یا مشترى ، یا زهره ، یا خورشید
چو کردى این عمل ، چون تاج به فرق سرت جاده !
که آید از پى پابوست از چرخ سیم ناهید
زتاءثیرات این لوح عظیم القدر مى گردد
کمینه بنده ات قیصر، دگر خاقان وهم جمشید