پيام

منادي معرفت
91/7/6

+ رُوِيَ اَنَّهُ سُئِلَ عَنِ عَلِيٍّ ابنِ مُو سَي الرِّضا عَلَيهماِ السَّلامُ عَن خِيارِ العِبادِ، عَلَيهماِ السَّلامُ:«اَلَّذينَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا وَ اِذا اَسائُوا اِستَغفَروُا وَ اِذا اُعطوُا شَکَروُا وَ اِذَا ابتَلَوا صَبَرُوا وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا» در روايتي از امام هشتم(ع) در مورد بندگان خوب خدا سؤال کردند که داراي چه خصوصياتي هستند؟حضرت در جواب فرمودند:

جبهه مقاومت اسلامي 96/4/12

اوّل؛ «اَلَّذينَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا»؛ آن‏ها کساني هستند که وقتي کار نيک و طاعاتي از طاعات الهيّه را انجام مي‏دهند، از اين که موفّق به انجام آن شده‏اند، مسرور مي‏شوند.

دوم؛ «وَ اِذا اَسائُوا اِستَغفَروُا» اگر نعوذبالله، اين‌ها غفلت کردند و دستشان آلوده شد به خطاکاري، اين‌ها از خداوند پوزش مي‌طلبند، استغفار مي‌کنند و بي‌تفاوت نمي‌گذرند.

سوم؛ «وَ اِذا اُعطوُا شَکَروُا»؛ اگر خداوند به آن‏ها عطايي کرد و نعمتي به ‏آن‏ها عنايت کرد، سپاس‏گزاري مي‏کنند و اين‏طور نيست که بي‏تفاوت باشند، بلکه نسبت به معطي خودشان، تشکّر و سپاس‏گزاري مي‏کنند.

چهارم؛ «وَ اِذَا ابتَلَوا صَبَرُوا»؛ اگر گرهي به کارشان بيافتد و ابتلايي پيدا کنند، از خدا گِله نمي‏کنند، بلکه صبر مي‏کنند و اهل شکايت نيستند.

پنجم؛ «وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا»، اگر خشمگين شوند، عفو مي‏کنند؛ انتقام نمي‏گيرند

لذا حضرت اين پنج خصوصيت را در جواب اين‏که بنده‏هاي خوب خدا چه کساني هستند، فرمودند؛ که اوّلي در ربط با طاعات بود، دومي در ربط با سيّئات، سومي در ربط با نعمت ها، چهارمي در ربط با ابتلائات بود و پنجمي هم در جايي بود که خشمگين شوند؛ که همان‏طور که حضرت فرمودند، آنجا هم اهل عفو و بخششند.