این روزها اگر خوب گوش کنی ،میشنوی نفخ صوری که برای عالم زده میشود،

تا جانی دوباره ببخشد بر این نشئه ی طبیعت...

پس به خاطر بیاور آن ندای آسمانی را:

آری،این ندای"انا خترتک"ی اوست که عالمیان را فرا گرفته است...

همان معشوق تنها عاشق...

اما "وان منکم واردوهایش" سندی است بر:

که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

چرا که این امر بر پروردگارت "حتما مقضیا" باشد...

اری، این آتش را حصول سیمرغی باید...

پس "وفدیناه بذبح عظیم" را جعل کن بر عظمت کثرت تجلیاتش...

تا در درک کنی گرمای دست تجلی اکمل را...

چراکه خالقت فرمود: "ید الله فوق ایدیهم"

بلند بخوان "لا تخف"،"لاتحزن"،"واصبر نفسک"،"لاتقنطوا"، و "فلاتیأس" ش را...

و بدان مولای مهربانی ها که دستت را بگیرد،مصداق مقام "لاتقف" شدی در صحه ی وجودیت...

پس "أقرا باسم ربک الذی خلق"...

آری جعل کن وفدیناه بذبح عظیم" را بر عظمت کثرت تجلیاتش...

(نوشته شده توسط منادی معرفت)