نظرات ياداشت فتجلبت بجلبابها و تبرقعت ببرقعها(پوشيه 1)

+ نگار

واي يکي به من کمک کنه من 18 سالمه و تازه ازدواج کردم شرط عقدم استفاده از پوشيه بوده تازه 1 ماه که استفاده ميکنم ولي خيلي سخته همه اعتماد به نفسم رو از دست دادم خيلي دارم اذيت ميشم ولي به خاطر همسرم حرفي نمي زنم اصلا ديگه تنها بيرون نميرم چون حس ميکنم همه نگاهم ميکنن تازه وقتي با همسرم هم ميرم باز همه نگاه ميکنن يعني اينقدر نگاه مي کنن تا از ديدشون خارج بشي منم عذاب ميکشم اينجوري يکبار هم توي پاساژ يه بچه ازم ترسيد گريه کرد شما چه جوري بهش عادت کرديد ؟ اگه ميشه يکم از تجربه هاتون برام بگين

پاسخ

سلام نگار جان...ممنون از حضورت..خب به سلامتي جزاکم الله خيرا انشالله...من در مورد پوشيه و اينکه شرط مهم اون يعني علاقه فردي وايمان فردي است نوشتم تونستي نظراتو بخون...اما در مورد اعتماد بنفس اي بابا خواهر،من 7ساله پوشيه ميزنم اما اينطوراهم نيست شماحساس شدي،باچادرم همين طوره... کلا اگه شمابه کسي نگاه کني خب اوهم به شما نگاه ميکنه اين طبيعي...حالا چون شما حساس شدي حس ميکني اين نگاه فقط يه طرفه هست...من همه جا اين گونه رفته ام..اما هيچ مشکلي نداشتم چون به کارم به حجابم ايمان دارم ايران که هيچ خارج از کشور هم مشکلي ندارم...اين بزرگترين امربه معروف است که در عمل نشان ميدهم..حالا نگاه عده اي هم برايم سنگين باشد مهم اين است که به برکت حجابم ان نگاه هيچ ثمره اي براي انان ندارد...من احساس ميکنم شما مطالب را کامل نخوندي...اگه حوصله کني و بخواني فکر کنم که بتواند بهت کمک کند...در هرحال اگه بازم کمکي خواستي در خدمتم بانو...